gotlandzki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡɔˈtlãnʦ̑ʲci], AS: [gotlãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przym. od Gotlandia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. język gotlandzki; zob. też język gotlandzki w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik gotlandzki gotlandzka gotlandzkie gotlandzcy gotlandzkie dopełniacz gotlandzkiego gotlandzkiej gotlandzkiego gotlandzkich celownik gotlandzkiemu gotlandzkiej gotlandzkiemu gotlandzkim biernik gotlandzkiego gotlandzki gotlandzką gotlandzkie gotlandzkich gotlandzkie narzędnik gotlandzkim gotlandzką gotlandzkim gotlandzkimi miejscownik gotlandzkim gotlandzkiej gotlandzkim gotlandzkich wołacz gotlandzki gotlandzka gotlandzkie gotlandzcy gotlandzkie - przykłady:
- (1.1) W jego sąsiedztwie znaleziono liczne obiekty pochodzenia skandynawskiego (gotlandzkie i szwedzkie), datowane na VIII/IX- koniec IX w.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Gotlandia ż, Gotlandczyk mos, Gotlandka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- duński: (1.1) gotlandsk
- norweski (bokmål): (1.1) gotlandsk
- norweski (nynorsk): (1.1) gotlandsk
- rosyjski: (1.1) готландский
- słowacki: (1.1) gotlandský; (2.1) gotlandčina ż
- szwedzki: (1.1) gotländsk
- ukraiński: (1.1) готландський
- źródła:
- ↑ Wiesław Długokęcki, ROZDZIAŁ I Prusy w starożytności i we wczesnym średniowieczu, „Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach. Władza i społeczeństwo”, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.