giez (język polski)

giez (1.1)

wymowa:

IPA: [ɟɛs], AS: [ǵes], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. owad podobny do muchy, pasożyt, kąsa głównie bydło i konie; zob. też gzowate w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	giez	gzy
dopełniacz	gza	gzów
celownik	gzowi	gzom
biernik	gza	gzy
narzędnik	gzem	gzami
miejscownik	gzie	gzach
wołacz	gzie	gzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) giez bydlęcy / owczy / koński • gzy i komary

synonimy:

(1.1) bąk, ślepak

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) owad, pasożyt

hiponimy:

(1.1) bydleń

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. gzić się

związki frazeologiczne:

etymologia:

płn. prasł. *gъzъ → giez, ślepak, bąk^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gadfly
• białoruski: (1.1) авадзень m, сляпень m
• chorwacki: (1.1) obad
• czeski: (1.1) velká moucha ż
• duński: (1.1) hestebremse w, bremse w, brems w
• estoński: (1.1) parm
• fiński: (1.1) paarma
• francuski: (1.1) taon m
• hiszpański: (1.1) tábano m
• indonezyjski: (1.1) pengganggu
• kataloński: (1.1) távec
• litewski: (1.1) sparva ż
• łotewski: (1.1) dundurs
• macedoński: (1.1) нападен
• niderlandzki: (1.1) luis in de pels
• niemiecki: (1.1) Dasselfliege ż
• norweski (bokmål): (1.1) klegg m
• norweski (nynorsk): (1.1) klegg m
• nowogrecki: (1.1) αλογόμυγα
• rosyjski: (1.1) овод m, слепень m
• rumuński: (1.1) streche
• serbski: (1.1) обад
• słowacki: (1.1) vel'ká moucha ż
• turecki: (1.1) atsineği
• ukraiński: (1.1) ґедзь m
• węgierski: (1.1) bögöly
• wilamowski: (1.1) brumm m
• włoski: (1.1) tafano m

źródła: