głodzić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) nie dawać komuś lub czemuś jedzenia lub dawać je w zbyt małej ilości

czasownik zwrotny niedokonany głodzić się (dk. brak)

(2.1) nie jeść lub jeść zbyt mało
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Aresztowanych głodzono, nie pozwalając rodzinom na dostarczanie żywności[1].
(2.1) W sześć miesięcy przytyła z nerwów, a potem schudła głodząc się ponad 20 kilo[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dogłodzić dk., przegładzać ndk., przegłodzić dk., zagładzać ndk., zagłodzić dk.
przysł. na głodniaka
rzecz. głód mrz, głodek mrz, głodomór mos, głodzenie n, głodówka ż
przym. głodny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. *golditi[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Garlicki, Przeciwników zamknąć, wybory wygrać, „Polityka nr 2520”, 2005-09-10, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Martyna Bunda, Panny na wygnaniu, „Polityka nr 2529”, 2005-11-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „głodzić” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.