furtificus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) złodziejski[1]
- odmiana:
- (1.1) fūrtific|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik fūrtificus fūrtifica fūrtificum fūrtificī fūrtificae fūrtifica dopełniacz fūrtificī fūrtificae fūrtificī fūrtificōrum fūrtificārum fūrtificōrum celownik fūrtificō fūrtificae fūrtificō fūrtificīs biernik fūrtificum fūrtificam fūrtificum fūrtificōs fūrtificās fūrtifica ablatyw fūrtificō fūrtificā fūrtificō fūrtificīs wołacz fūrtifice fūrtifica fūrtificum fūrtificī fūrtificae fūrtifica - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. furtus m, furtulum n, furtum n, furuncula ż, furunculus m
- czas. furor
- przym. furtivus
- przysł. furtim
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 276.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.