flamma (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) płomień
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła:

flamma (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) płomień[1]
odmiana:
(1.1) flamma, flammae
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „flamma” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 263.

flamma (język szwedzki)

flamma (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) flama, sympatia[1]
(1.2) płomień[2]

czasownik nieprzechodni

(2.1) płonąć[2]
odmiana:
(1.1-2) en flamma, flamman, flammor, flammorna
(2.1) att flamma, flammar, flammade, flammat, flamma!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. flammig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 128.
  2. 1 2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.