fidel (język polski)

fidel (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈfʲidɛl], AS: [fʹidel], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. dawny instrument smyczkowy z grupy chordofonów; zob. też fidel płocka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fidel	fidele
dopełniacz	fideli	fideli
celownik	fideli	fidelom
biernik	fidelę	fidele
narzędnik	fidelą	fidelami
miejscownik	fideli	fidelach
wołacz	fidelo	fidele

lub nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fidel	fidel
dopełniacz	fidel	fidel
celownik	fidel	fidel
biernik	fidel	fidel
narzędnik	fidel	fidel
miejscownik	fidel	fidel
wołacz	fidel	fidel

przykłady:

(1.1) Lira da braccio wywodzi się ze średniowiecznej fidel i stanowi ogniwo poprzedzające pojawienie się skrzypiec.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) chordofon

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vielle
• francuski: (1.1) vièle ż
• hiszpański: (1.1) fídula ż
• niemiecki: (1.1) Fidel ż

źródła:

fidel (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wierny, lojalny^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) loial

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fidelitate, fideltasun

przysł. fidelki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fidel (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) wierny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. fidela, malfidela

rzecz. fideleco, fidelulo, malfidelulo

czas. malfideliĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fidel (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wierny

rzeczownik

(2.1) wierny, wierzący

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fidel (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [fiˈðɛl]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wierny^[1]

odmiana:

(1.1) lp fidel m/ż; lm fidels m/ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fidel (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [fiˈdeːl]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wesoły, rozbawiony

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der fidele ein fideler fideler	die fidele eine fidele fidele	das fidele ein fideles fideles	die fidelen fidelen fidele
Gen.	słaba mieszana mocna	des fidelen eines fidelen fidelen	der fidelen einer fidelen fideler	des fidelen eines fidelen fidelen	der fidelen fidelen fideler
Dat.	słaba mieszana mocna	dem fidelen einem fidelen fidelem	der fidelen einer fidelen fideler	dem fidelen einem fidelen fidelem	den fidelen fidelen fidelen
Akk.	słaba mieszana mocna	den fidelen einen fidelen fidelen	die fidele eine fidele fidele	das fidele ein fideles fideles	die fidelen fidelen fidele

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kackfidel • kreuzfidel • mopsfidel • quietschfidel

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fidelität ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: