facjata (język polski)
facjata (1.1)
facjata (1.2)
_3.jpg.webp)
facjata (1.3)
- wymowa:
- IPA: [faˈʦ̑ʲjata], AS: [facʹi ̯ata], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkalne pomieszczenie na poddaszu, zwykle nadbudowane i posiadające odrębne zadaszenie
- (1.2) pot. twarz
- (1.3) daw. fasada budynku
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik facjata facjaty dopełniacz facjaty facjat celownik facjacie facjatom biernik facjatę facjaty narzędnik facjatą facjatami miejscownik facjacie facjatach wołacz facjato facjaty - przykłady:
- (1.2) Z tą facjatą odstraszysz wszystkich chłopaków.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mansarda, facjatka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. facjatka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-3) wł. facciata → fasada[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: twarz
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: fasada
- hiszpański: (1.1) buhardilla; (1.2) facha ż, jeta ż
- niemiecki: (1.1) Dachkammer ż
- nowogrecki: (1.1) σοφίτα ż; (1.2) φάτσα ż
- rosyjski: (1.1) мансарда ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.