exceptionnel (język francuski)
przymiotnik
- (1.1) wyjątkowy, stanowiący wyjątek
- (1.2) wyjątkowy, niezwykły, nadzwyczajny, niespotykany
- odmiana:
- (1) lp exceptionnel m, exceptionnelle ż; lm exceptionnels m, exceptionnelles ż
- przykłady:
- (1.1) Une période d’une intensité exceptionnelle venait de prendre fin; ma vie, je le savais, allait maintenant me paraître vide[1]. → Okres wyjątkowej intensywności dopiero co nadszedł ku końcowi; moje życie, wiedziałem to, będzie mi się teraz jawić puste.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1) extraordinaire, particulier, spécial
- (1.2) éminent, inattendu, merveilleux, original, prodigieux, rare, remarquable, sensationnel, spectaculaire, supérieur
- antonimy:
- (1.2) habituel, ordinaire
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. exception ż
- przysł. exceptionnellement
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.