etalon (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɛˈtalɔ̃n], AS: [etalõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wzorzec, wzór jednostki miary przeznaczony do zachowania lub odtworzenia jednostki miary; zob. też etalon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik etalon etalony dopełniacz etalonu etalonów celownik etalonowi etalonom biernik etalon etalony narzędnik etalonem etalonami miejscownik etalonie etalonach wołacz etalonie etalony - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. étalon → wzorzec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) etalon
- francuski: (1.1) étalon
- niemiecki: (1.1) Etalon m
- rosyjski: (1.1) эталон
- słowacki: (1.1) etalón m
- ukraiński: (1.1) еталон
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.