ergeben (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ɛɐ̯ˈɡeːbn̩]
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) wykazywać, wykazać, wskazywać, wskazać
(1.2) wynikać, wyniknąć
(1.3) poddawać się, poddać się

przymiotnik

(2.1) oddany, wierny
odmiana:
(1.1-3)[1] ergeben (ergibt), ergab, ergeben (haben)
(2.1)
przykłady:
(1.2) Es hat sich so ergeben.Tak się złożyło.
składnia:
(1.2-3) sich ergeben
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ergeben n, Ergiebigkeit ż, Ergebnis n, Ergebung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: gebenabgebenangebenaufgebenausgebenbegeben • beigeben • durchgeben • eingebenergebenhergebenhingeben • mitgeben • nachgebenübergebenumgebenvergebenvorgebenweggebenweitergebenwiedergebenzugebenzurückgeben
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.