epilog (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɛˈpʲilɔk], AS: [epʹilok], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) liter. końcowa część utworu informująca o dalszych losach bohaterów już po zamknięciu akcji; zob. też epilog (literatura) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epilog epilogi dopełniacz epilogu epilogów celownik epilogowi epilogom biernik epilog epilogi narzędnik epilogiem epilogami miejscownik epilogu epilogach wołacz epilogu epilogi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. epilogus < gr. ἐπίλογος (epílogos)[1]
- uwagi:
- por. prolog
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) epilogue, epilog
- bułgarski: (1.1) епилог m (epilog)
- chorwacki: (1.1) epilog m
- czeski: (1.1) epilog m
- duński: (1.1) epilog w
- estoński: (1.1) epiloog
- fiński: (1.1) epilogi
- francuski: (1.1) épilogue m
- hiszpański: (1.1) epílogo m
- islandzki: (1.1) eftirmáli m
- litewski: (1.1) epilogas m
- łotewski: (1.1) epilogs m
- macedoński: (1.1) епилог m (epilog)
- niemiecki: (1.1) Epilog m
- norweski (bokmål): (1.1) epilog m
- norweski (nynorsk): (1.1) epilog m
- norweski (riksmål): (1.1) epilog w
- nowogrecki: (1.1) επίλογος m
- portugalski: (1.1) epílogo m
- rosyjski: (1.1) эпилог m (epilog)
- rumuński: (1.1) epilog n
- serbski: (1.1) епилог (epilog) m
- słowacki: (1.1) epilóg m
- słoweński: (1.1) epilog m
- szwedzki: (1.1) epilog w
- turecki: (1.1) son söz
- ukraiński: (1.1) епілог m
- węgierski: (1.1) epilógus
- wietnamski: (1.1) phần kết
- włoski: (1.1) epilogo m
- źródła:
- ↑ Teresa Michałowska, Średniowiecze, wyd. piąte, PWN, Warszawa 1999, s. 119.
epilog (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
epilog (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /epǐloɡ/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: e•pi•log
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) liter. epilog, zakończenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
epilog (język czeski)
- wymowa:
- IPA: /ˈɛpɪlok/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) liter. epilog, zakończenie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epilog epilogy dopełniacz epilogu epilogů celownik epilogu epilogům biernik epilog epilogy wołacz epilogu epilogy miejscownik epilogu epilozích narzędnik epilogem epilogy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
epilog (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- IPA: /epiˈloːg/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) liter. epilog, zakończenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
epilog (język norweski (nynorsk))
- wymowa:
- IPA: /epiˈloːg/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) liter. epilog, zakończenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
epilog (język norweski (riksmål))
- wymowa:
- IPA: /epiˈloːg/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) liter. epilog, zakończenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
epilog (język rumuński)
- wymowa:
- IPA: /e.pi.'log/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) liter. epilog, zakończenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
epilog (język słoweński)
- wymowa:
- IPA: /epilok/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) liter. epilog, zakończenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
epilog (język szwedzki)
- wymowa:
- IPA: /epiˈloːg/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) liter. epilog, zakończenie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.