emisariusz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) tajny wysłannik polityczny[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik emisariusz emisariusze dopełniacz emisariusza emisariuszy / emisariuszów celownik emisariuszowi emisariuszom biernik emisariusza emisariuszy / emisariuszów narzędnik emisariuszem emisariuszami miejscownik emisariuszu emisariuszach wołacz emisariuszu emisariusze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wysłannik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska emisariuszka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. emissarius → wysłannik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) emissary
- białoruski: (1.1) эмісар m
- hiszpański: (1.1) emisario m
- rosyjski: (1.1) эмиссар m
- ukraiński: (1.1) емісар m
- źródła:
- ↑
Hasło „emisariusz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.