ech (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɛx], AS: [eχ]
-
- znaczenia:
wykrzyknik
- (1.1) wykrzyknienie służące wyrażaniu stanów uczuciowych, takich jak m.in.: zniechęcenie, rozgoryczenie, lekceważenie, bezsilność[1]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Wiesz, że Zbychu siedzi za rozbój? Ech, niedaleko pada jabłko od jabłoni!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł.
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia ech
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: eh
- źródła:
- ↑
Porada „ech i eh” w: Poradnia językowa PWN.
ech (język staroirlandzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. koń
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ech (język średnioangielski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) każdy
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.