dziekański (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʥ̑ɛˈkãj̃sʲci], AS: [ʒ́ekãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) urz. związany z dziekanem (na uczelni)
- (1.2) rel. związany z dziekanem (duchownym)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dziekański dziekańska dziekańskie dziekańscy dziekańskie dopełniacz dziekańskiego dziekańskiej dziekańskiego dziekańskich celownik dziekańskiemu dziekańskiej dziekańskiemu dziekańskim biernik dziekańskiego dziekański dziekańską dziekańskie dziekańskich dziekańskie narzędnik dziekańskim dziekańską dziekańskim dziekańskimi miejscownik dziekańskim dziekańskiej dziekańskim dziekańskich wołacz dziekański dziekańska dziekańskie dziekańscy dziekańskie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) urlop dziekański • dzień dziekański • godziny dziekańskie
- (1.2) kancelaria dziekańska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziekania ż, dziekan m, dziekanat m, dziekanka ż, dziekanica ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) декански
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.