dwupłat (język polski)
dwupłat (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈdvupwat], AS: [dvupu̯at]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) lotn. samolot o dwóch płatach nośnych; zob. też dwupłat w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwupłat dwupłaty dopełniacz dwupłatu / dwupłata[1] dwupłatów celownik dwupłatowi dwupłatom biernik dwupłat dwupłaty narzędnik dwupłatem dwupłatami miejscownik dwupłacie dwupłatach wołacz dwupłacie dwupłaty - przykłady:
- (1.1) Zbliżała się do nas eskadra niemieckich dwupłatów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dwupłatowiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwupłatowiec m
- przym. dwupłatowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: jednopłat (dolnopłat / średniopłat / grzbietopłat / górnopłat) • dwupłat • trójpłat • wielopłat • wodnopłat • wiropłat • pierścieniopłat
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) biplane
- arabski: (1.1) طائرة ذات جناحين, ذات السطحين
- białoruski: (1.1) біплан m
- czeski: (1.1) dvouplošník m
- duński: (1.1) biplan n, todækker w, dobbeltdækker w
- esperanto: (1.1) biplano
- francuski: (1.1) biplan m
- hiszpański: (1.1) biplano m
- interlingua: (1.1) biplano
- niemiecki: (1.1) Doppeldecker m
- nowogrecki: (1.1) διπλάνο n
- portugalski: (1.1) biplano m
- rosyjski: (1.1) биплан m
- słowacki: (1.1) dvojplošník m
- ukraiński: (1.1) біплан
- węgierski: (1.1) biplán
- włoski: (1.1) biplano m
- źródła:
- ↑
Hasło „dwupłat” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.