dwukropek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dvuˈkrɔpɛk], AS: [dvukropek]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. znak interpunkcyjny używany przed zapisem np. cytatu lub wyliczaniem pojęć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwukropek dwukropki dopełniacz dwukropka dwukropków celownik dwukropkowi dwukropkom biernik dwukropek dwukropki narzędnik dwukropkiem dwukropkami miejscownik dwukropku dwukropkach wołacz dwukropku dwukropki - przykłady:
- (1.1) Dwukropek używany jest do oznaczenia, że to, co za nim stoi, jest wyjaśnieniem lub rozwinięciem tego, co go poprzedza.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dwa + kropka
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Polski - Znaki typograficzne i interpunkcyjne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) colon
- arabski: (1.1) نقطتان
- baskijski: (1.1) bi puntu
- chorwacki: (1.1) dvotočka ż
- czeski: (1.1) dvojtečka ż
- duński: (1.1) kolon n
- esperanto: (1.1) dupunkto
- fiński: (1.1) kaksoispiste
- francuski: (1.1) deux-points lm/m
- hiszpański: (1.1) dos puntos lm/m
- islandzki: (1.1) tvípunktur m
- japoński: (1.1) コロン (koron)
- jidysz: (1.1) צווייפּינטל n (cwejpintl)
- łotewski: (1.1) kols m, divpunkts m
- niderlandzki: (1.1) dubbelepunt m
- niemiecki: (1.1) Doppelpunkt m, Kolon n
- norweski (bokmål): (1.1) kolon n
- nowogrecki: (1.1) διπλή τελεία ż
- portugalski: (1.1) dois pontos lm/m
- rosyjski: (1.1) двоеточие n
- słowacki: (1.1) dvojbodka
- szwedzki: (1.1) kolon n
- węgierski: (1.1) kettőspont
- włoski: (1.1) due punti lm/m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.