dwuizbowy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌdvujizˈbɔvɨ], AS: [dvui ̯izbovy], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) złożony z dwóch izb, pomieszczeń
(1.2) praw. polit. składający się z dwóch izb parlamentarnych
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Gmina przygotowała dla stróżów prawa dwuizbową, wyremontowaną siedzibę[1].
(1.2) W Pekinie istnieje nawet parlament dwuizbowy - parlament, który nazywa się Ogólnochińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dwuizbowe mieszkanie • dwuizbowa chałupa / siedziba
(1.2) dwuizbowy parlament
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dwuizbowość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dwu- + izbowy
uwagi:
(1.2) zobacz też: izba niższaizba wyższa
tłumaczenia:
źródła:
  1. MAŁGORZATA SUDOŁ-ALEKSANDRZAK, Polska Głos Wielkopolski, 06/03/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Grzegorz Jaszuński, Hongkong dla Chin?, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.