dublinka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [duˈblʲĩnka], AS: [dublʹĩnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Dublinu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dublinka dublinki dopełniacz dublinki dublinek celownik dublince dublinkom biernik dublinkę dublinki narzędnik dublinką dublinkami miejscownik dublince dublinkach wołacz dublinko dublinki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dublin mrz
- forma męska dublińczyk mos
- przym. dubliński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2]
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dublińczyk
- słowacki: (1.1) Dublinčanka ż
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 18. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.