dryl (język polski)
dryl (1.1)
dryle (2.1)
- wymowa:
- IPA: [drɨl], AS: [dryl]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojskowa, bezwzględna dyscyplina
- (1.2) twarda tresura
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) zool. Mandrillus leucophaeus[1], gatunek małpy z rodziny koczkodanowatych; zob. też dryl w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dryl dryle dopełniacz drylu dryli celownik drylowi drylom biernik dryl dryle narzędnik drylem drylami miejscownik drylu drylach wołacz drylu dryle - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dryl dryle dopełniacz dryla dryli / drylów celownik drylowi drylom biernik dryla dryle narzędnik drylem drylami miejscownik drylu drylach wołacz drylu dryle - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pruski / wojskowy dryl
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) niem. Drill[2] → ‘świder’
- uwagi:
- (2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Mandrillus leucophaeus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 53.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.