drogocenny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma dużą wartość materialną
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jakież to płótno mogliby ukrywać w podziemiach? Prawdopodobnie niezwykle drogocenne, skoro Tyrolczyk upierał się, żeby schowek był zupełnie suchy[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezcenny
antonimy:
(1.1) bezwartościowy
hiperonimy:
(1.1) drogi
hiponimy:
(1.1) platynowy, złoty, srebrny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przecena ż, drogocenności nmos, cena ż, drogocenność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Bahdaj, Wakacje z duchami, 1962, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.