dokończenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ostatnia część czegoś niedokończonego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dokończenie dokończenia dopełniacz dokończenia dokończeń celownik dokończeniu dokończeniom biernik dokończenie dokończenia narzędnik dokończeniem dokończeniami miejscownik dokończeniu dokończeniach wołacz dokończenie dokończenia - przykłady:
- (1.1) Pan mi uniemożliwia dokończenie wypowiedzi, panie marszałku[1].
- składnia:
- (1.1) dokończenie + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakończenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dokończyć dk.
- rzecz. kończenie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dokończyć + -enie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) terminazione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.