diagnostyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdʲjaɡnɔˈstɨʧ̑nɨ], AS: [dʹi ̯agnostyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący diagnostyki, służący do oceny stanu czegoś lub kogoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	diagnostyczny		diagnostyczna	diagnostyczne	diagnostyczni	diagnostyczne
dopełniacz	diagnostycznego		diagnostycznej	diagnostycznego	diagnostycznych
celownik	diagnostycznemu		diagnostycznej	diagnostycznemu	diagnostycznym
biernik	diagnostycznego	diagnostyczny	diagnostyczną	diagnostyczne	diagnostycznych	diagnostyczne
narzędnik	diagnostycznym		diagnostyczną	diagnostycznym	diagnostycznymi
miejscownik	diagnostycznym		diagnostycznej	diagnostycznym	diagnostycznych
wołacz	diagnostyczny		diagnostyczna	diagnostyczne	diagnostyczni	diagnostyczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Biopsja to zabieg diagnostyczny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sprzęt / test / zabieg diagnostyczny • pracownia / stacja diagnostyczna • badanie / laboratorium diagnostyczne

synonimy:

(1.1) badawczy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diagnoza ż, diagnostyka ż, diagnostyk m, diagnosta m, diagnozowanie n, zdiagnozowanie n

czas. diagnozować ndk., zdiagnozować dk.

przysł. diagnostycznie

przym. diagnozowalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diagnostic
• białoruski: (1.1) дыягнастычны
• bułgarski: (1.1) диагностичен
• duński: (1.1) diagnostisk
• francuski: (1.1) med. diagnostique
• hiszpański: (1.1) diagnóstico
• niemiecki: (1.1) diagnostisch, w złożeniach med./techn. Diagnose-, Früherkennungs-
• norweski (bokmål): (1.1) diagnostisk
• norweski (nynorsk): (1.1) diagnostisk
• nowogrecki: (1.1) διαγνωστικός
• portugalski: (1.1) diagnóstico
• rosyjski: (1.1) диагностический
• słowacki: (1.1) diagnostický
• szwedzki: (1.1) diagnostisk
• ukraiński: (1.1) діагностичний
• włoski: (1.1) med. diagnostico

źródła: