dewociarski (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) rzad. nacechowany dewocją, właściwy dewocji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dewociarski dewociarska dewociarskie dewociarscy dewociarskie dopełniacz dewociarskiego dewociarskiej dewociarskiego dewociarskich celownik dewociarskiemu dewociarskiej dewociarskiemu dewociarskim biernik dewociarskiego dewociarski dewociarską dewociarskie dewociarskich dewociarskie narzędnik dewociarskim dewociarską dewociarskim dewociarskimi miejscownik dewociarskim dewociarskiej dewociarskim dewociarskich wołacz dewociarski dewociarska dewociarskie dewociarscy dewociarskie - przykłady:
- (1.1) Grażyna zapisała się do jakiejś dewociarskiej grupy, z którą w każdy weekend jeździ do Łagiewnik.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dewociarskość ż, dewocja ż, dewocyjność ż, dewot mos, dewotka ż
- przym. dewocyjny
- przysł. dewociarsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dewocja
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.