decha (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈdɛxa], AS: [deχa]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgrub. od: deska
(1.2) gw. muz. gitara elektryczna bez pudła rezonansowego[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) deska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. deskowiec mrz, deska ż, dechy nmos
przym. deskowaty
związki frazeologiczne:
przycisnąć / nacisnąć / wcisnąć gaz do dechygaz do dechy • pijany w dechę • w dechę • zabity dechami
etymologia:
(1.1) pol. deska[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zgrubień zobacz listę tłumaczeń w haśle: deska
źródła:
  1. Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 67.
  2. 1 2 3 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 131.
  3. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 17
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.