debit (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈdɛbʲit], AS: [debʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) urz. zezwolenie na sprowadzanie lub rozpowszechnianie wydawnictw
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik debit debity dopełniacz debitu debitów celownik debitowi debitom biernik debit debity narzędnik debitem debitami miejscownik debicie debitach wołacz debicie debity - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. debitowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. débit → ‘sprzedaż, zbyt, miejsce sprzedaży detaliczne’[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „debit” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
debit (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /dɛb.ɪt/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
czasownik
- (2.1) obciążać (konto w banku)
- odmiana:
- (1) lp debit; lm debits
- (2) debit, debited, debited, debits, debiting
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1-2) credit
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- debit card
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.