dawać dupy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈdavaʥ̑ ˈdupɨ], AS: [davaʒ́ dupy], zjawiska fonetyczne: udźw. międzywyr.,
- znaczenia:
fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana (dk. dać dupy)
- (1.1) wulg. o kobiecie: odbywać stosunki seksualne z mężczyznami[1]
- (1.2) wulg. o mężczyźnie: pozwalać penetrować się doodbytniczo innemu mężczyźnie
- (1.3) wulg. nie wykonywać powierzonego zadania; psuć coś; dawać się oszukać
- odmiana:
- (1.1-3) zob. dawać, „dupy” nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Sekretarka dała dupy chyba każdemu w firmie.
- (1.2) On w pierdlu dawał dupy każdemu.
- (1.3) Ale dałem dupy! Te akcje są dziś dużo tańsze!
- składnia:
- (1.1-2) dawać + C. + dupy
- (1.3) dawać z + N. + dupy
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wulg. kurwić się; obraź. puszczać się
- (1.3) wulg. pieprzyć, pierdolić, zjebać; neutr. dawać ciała, zepsuć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.3) z (1.1), przez skojarzenie z „być wykorzystanym”
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 67.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.