dandys (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈdãndɨs], AS: [dãndys], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna skrupulatnie dbający o strój i o przestrzeganie form towarzyskich
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) elegant, modniś, strojniś, goguś; środ. dandy metroseksualny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dandy mos, dandyzm mrz
przym. dandysowaty, dandysowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. dandies, lm od dandy[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) dandy
  • białoruski: (1.1) дэндзі m
  • duński: (1.1) dandy w, laps w
  • esperanto: (1.1) dando
  • fiński: (1.1) keikari
  • francuski: (1.1) dandy m
  • hiszpański: (1.1) dandi m
  • łaciński: (1.1) formaster m
  • niemiecki: (1.1) Dandy m, Pinkel m
  • nowogrecki: (1.1) δανδής m
  • włoski: (1.1) bellimbusto m, damerino m, fichetto m, fighetto m, figurino m
źródła:
  1. Hasło „dandys” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 242.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.