dżakartka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʤ̑aˈkartka], AS: [ǯakartka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Dżakarty[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dżakartka dżakartki dopełniacz dżakartki dżakartek celownik dżakartce dżakartkom biernik dżakartkę dżakartki narzędnik dżakartką dżakartkami miejscownik dżakartce dżakartkach wołacz dżakartko dżakartki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dżakarta ż
- forma męska dżakartczyk mos
- przym. dżakarcki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Dżakarta
- słowacki: (1.1) Jakarťanka ż
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 17.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.