détente (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hist. polit. odprężenie w zimnowojennych stosunkach między mocarstwami; zob. też détente w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. détente
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

détente (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /deɪˈtɒnt/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. polit. odprężenie w zimnowojennych stosunkach między mocarstwami
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. détente
uwagi:
źródła:

détente (język francuski)

wymowa:
IPA: /de.tɑ̃t/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozprężenie, rozprężanie, odprężenie, odprężanie[1]
(1.2) zwolnienie, zwalnianie, rozluźnienie, rozluźnianie[1]
(1.3) fiz. zmniejszanie ciśnienia/napięcia[1]
(1.4) spust, cyngiel[1]
(1.5) przen. pot. odprężenie, ulga, wytchnienie[1]
odmiana:
(1.1-5) lp une détente; lm détentes
przykłady:
(1.4) Mon doigt ne tremblait pas quand j'appuyais sur la détente.Mój palec nie drżał, gdy pociągnąłem za spust.
składnia:
kolokacje:
(1.4) appuyer sur la détente → pociągnąć za spust
synonimy:
(1.2) relâchement
(1.5) délassement, relâche, repos
antonimy:
(1.1) tension
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. détendeur m
czas. détendre
przym. détendu
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. detentum vitae
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 460.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.