czystek (język polski)
czystek (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʧ̑ɨstɛk], AS: [čystek]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Cistus[1], krzew z rodziny czystkowatych, liczący kilkanaście gatunków występujących w basenie Morza Śródziemnego i na Wyspach Kanaryjskich
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: czystka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czystek czystki dopełniacz czystka czystków celownik czystkowi czystkom biernik czystek czystki narzędnik czystkiem czystkami miejscownik czystku czystkach wołacz czystku czystki - (2.1) zob. czystka
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) czystek kreteński • czystek szary • czystek żywicowy • czystek ladanowy • czystek wawrzynolistny • czystek szałwiolistny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czystkowate lm
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. Cistus < gr. κίσθος (kísthos)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rockrose, rock-rose, rock rose
- bułgarski: (1.1) цистус m
- francuski: (1.1) ciste m
- starogrecki: (1.1) κίσθος m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.