czasownik modalny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʧ̑aˈsɔvʲɲik mɔˈdalnɨ], AS: [časovʹńik modalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wym. warsz.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. czasownik, który określa stosunek mówiącego do czynności
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czasownik modalny czasowniki modalne dopełniacz czasownika modalnego czasowników modalnych celownik czasownikowi modalnemu czasownikom modalnym biernik czasownik modalny czasowniki modalne narzędnik czasownikiem modalnym czasownikami modalnymi miejscownik czasowniku modalnym czasownikach modalnych wołacz czasowniku modalny czasowniki modalne - przykłady:
- (1.1) Czasowniki modalne zwykle mają specyficzną odmianę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) modal verb
- baskijski: (1.1) moduzko aditz
- białoruski: (1.1) мадальны дзеяслоў m
- bułgarski: (1.1) модален глагол m
- duński: (1.1) modalverbum n, mådesudsangsord n
- hiszpański: (1.1) verbo modal m
- niemiecki: (1.1) Modalverb n
- węgierski: (1.1) modális ige
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.