cykać (język polski)

on cyka (1.2) fotkę
wymowa:
IPA: [ˈʦ̑ɨkaʨ̑], AS: [cykać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. cyknąć)

(1.1) wydawać ciche, trzeszczące, powtarzające się dźwięki
(1.2) pot. wykonywać fotografię, strzelając spustem migawki
(1.3) pot. wydzielać małymi porcjami[1]
(1.4) pot. pić powoli[2]

czasownik zwrotny niedokonany cykać się

(2.1) slang. bać się
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Ćmy kłębiły się wokół lampy, cykały niezmordowanie a monotonnie świerszcze i kumkały rozdzierająco żaby w błotnych odnogach Strugi[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tykać
(1.2) pstrykać
(1.4) sączyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cykanie n, cyknięcie n, cykadełko n
czas. cyknąć dk., obcykać dk.
przym. obcykany
wykrz. cyk, cyk-cyk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cyknąć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cykać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Maria Borowa, Dominika znaczy niedziela, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.