choronim (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xɔˈrɔ̃ɲĩm], AS: [χorõńĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. nazwa krainy, kraju
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik choronim choronimy dopełniacz choronimu choronimów celownik choronimowi choronimom biernik choronim choronimy narzędnik choronimie choronimami miejscownik choronimie choronimach wołacz choronimie choronimy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) toponim
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. χώρα + ωνύμιον → region, kraj + imię (chṓra|ōnýmion) [1]
- uwagi:
- zobacz też: antroponim • choronim • etnonim • hydronim • oronim • toponim
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 284.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.