chmurzyć (język polski)

niebo się chmurzy (2.1)
wymowa:
IPA: [ˈxmuʒɨʨ̑], AS: [χmužyć]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) zasłaniać chmurami
(1.2) przen. książk. czynić smutnym, ponurym, przygnębionym

czasownik zwrotny niedokonany chmurzyć się

(2.1) pokrywać się chmurami
(2.2) przen. stawać się smutnym
odmiana:
(2.1-2)[1] koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) chmurzyć czoło / twarz
synonimy:
(2.1) zachmurzać się
(2.2) smutnieć, chmurnieć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chmura ż, chmurka ż, chmureczka ż, zachmurzenie n, zachmurzanie n, chmurzenie n, chmurność ż
czas. zachmurzyć się, zachmurzać się, chmurnieć, pochmurnieć, rozchmurzyć się, rozchmurzać się
przym. chmurny, pochmurny, bezchmurny
przysł. pochmurno
związki frazeologiczne:
kiedy się chmurzy, to oczekuj burzy
etymologia:
pol. chmura + -ić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.