charakterystyka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌxaraktɛrɨsˈtɨka], AS: [χarakterystyka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. lub IPA: [ˌxaraktɛˈrɨstɨka], AS: [χarakterystyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.• akc. pob.[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) opis cech właściwych komuś lub czemuś, zbiór cech charakteryzujących kogoś
- (1.2) przedstawienie cech zewnętrznych oraz wewnętrznych jakiejś osoby lub postaci literackiej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik charakterystyka dopełniacz charakterystyki celownik charakterystyce biernik charakterystykę narzędnik charakterystyką miejscownik charakterystyce wołacz charakterystyko - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) portret
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. charakter m, charakteryzacja ż, charakteryzowanie n, charakteryzator m, charakteryzatorka ż
- czas. charakteryzować
- przym. charakterystyczny
- przysł. charakterystycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) characterization
- arabski: (1.1) نعت
- asturyjski: (1.1) característica ż
- białoruski: (1.1) характарыстыка ż; (1.2) характарыстыка ż
- bułgarski: (1.1) характеристика ż
- czeski: (1.1) charakteristika ż
- francuski: (1.1) caractéristique ż
- interlingua: (1.1) characteristica
- jidysz: (1.1) כאַראַקטעריסטיק ż
- kazachski: (1.1) мінездеме
- łaciński: (1.1) characteristica ż
- niemiecki: (1.1) Charakteristik ż
- portugalski: (1.1) característica ż
- rosyjski: (1.1) характеристика ż
- słowacki: (1.1) charakteristika ż
- szwedzki: (1.1) karakteristik w, karakterisering w
- turkmeński: (1.1) harakteristika
- ukraiński: (1.1) характеристика ż
- źródła:
- ↑ Słownik Wymowy Polskiej PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.