burżuj (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈburʒuj], AS: [buržui ̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pogard. człowiek należący do burżuazji
- (1.2) przen. pogard. bogacz
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burżuj burżuje dopełniacz burżuja burżujów celownik burżujowi burżujom biernik burżuja burżujów narzędnik burżujem burżujami miejscownik burżuju burżujach wołacz burżuju burżuje - przykłady:
- (1.2) Patrz, jaki burżuj się z niego zrobił: co miesiąc nową komórkę do szkoły przynosi.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kapitalista
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) drobnomieszczanin
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burżujstwo n, burżuazja ż, burżua m
- forma żeńska burżujka ż
- przym. burżuazyjny, burżujski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ros. буржуй[1] (buržuj) < franc. bourgeois → mieszczanin[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) буржуй m
- bułgarski: (1.1) буржоа m
- duński: (1.1) burgøjser w
- interlingua: (1.1) burgese
- karpatorusiński: (1.1) буржуй m
- niemiecki: (1.1) Bourgeois m
- rosyjski: (1.1) буржуй m
- ukraiński: (1.1) буржуй m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.