bukiew (język polski)

bukiew (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbucɛf], AS: [buḱef], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. owoc/owoce buka; zob. też bukiew w Wikipedii

(1.2) bot. lud. buk pospolity^[1]

odmiana:

(1.1) patrz uwagi;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bukiew	bukwie
dopełniacz	bukwi	bukwi
celownik	bukwi	bukwiom
biernik	bukiew	bukwie
narzędnik	bukwią	bukwiami
miejscownik	bukwi	bukwiach
wołacz	bukwi	bukwie

przykłady:

(1.1) Z norki wysunęła się mała leśna myszka i pochwyciła leżącą na ziemi bukiew. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) buczyna, orzeszek bukowy, orzeszek buczynowy

(1.2) buk, buk pospolity, lud. buczyna^[1]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. buk mrz, buczyna ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Istnieją rozbieżności co do istnienia liczby mnogiej tego rzeczownika: brak liczby mnogiej podaje  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.; natomiast powyższą odmianę liczby mnogiej podaje:  Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 230.

zobacz też: Indeks:Polski - Botanika

zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: buk, buk pospolity

• angielski: (1.1) beechnut, beechmast
• francuski: (1.1) faine/faîne ż
• hiszpański: (1.1) hayuco m
• niemiecki: (1.1) Buchecker ż

źródła: