bufo (esperanto)
bufo (1.1)
rzeczownik
- (1.1) zool. Bufo[1], ropucha
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo bufo bufoj akuzativo bufon bufojn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bufedo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bufo (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) herp. ropucha[1]
- odmiana:
- (1.1) būfō, būfōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik būfō būfōnēs dopełniacz būfōnis būfōnum celownik būfōnī būfōnibus biernik būfōnem būfōnēs ablatyw būfōne būfōnibus wołacz būfō būfōnēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gatunki Būfō būfō
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bufonidae
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „būfō” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 95.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.