bucefał (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) jeźdz. żart. narowisty koń wierzchowy[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bucefał bucefały dopełniacz bucefała bucefałów celownik bucefałowi bucefałom biernik bucefała bucefały narzędnik bucefałem bucefałami miejscownik bucefale bucefałach wołacz bucefale bucefały - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) koń, wierzchowiec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bucefał mzw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Bucefał < łac. Bucephalus < gr. Βουκέφαλος < gr. βουκέφαλος → byczogłowy < gr. βοῦς + κεφαλή
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.