brzana (język polski)
brzana (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈbʒãna], AS: [bžãna], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) icht. gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych; zob. też brzana w Wikipedii
- (1.2) gw. (Warszawa) dziewczyna[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brzana brzany dopełniacz brzany brzan celownik brzanie brzanom biernik brzanę brzany narzędnik brzaną brzanami miejscownik brzanie brzanach wołacz brzano brzany - przykłady:
- (1.1) Brzana bywa hodowana w akwariach.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) brzana pospolita
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ryba
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziewczyna
- białoruski: (1.1) вусач m, мірон m
- łaciński: (1.1) Barbus barbus
- niemiecki: (1.1) Barbe (ż), Barbel, Flussbarbe, Pigge
- źródła:
- ↑ Eugeniusz Jaczewski, Gwara miejska Warszawy, „Poradnik Językowy” nr 9/1938–1939, s. 178.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.