brodawczak (język polski)

wymowa:
IPA: [brɔˈdafʧ̑ak], AS: [brodafčak], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) med. nowotwór łagodny wywodzący się z nabłonka, tworzący brodawkowate i bulwiaste struktury
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Powszechnie wiadomo, że brodawczaki mają zwykle etiologię wirusową.
składnia:
kolokacje:
(1.1) brodawczak kosmkowy • brodawczak krtani • brodawczak naskórkowy • brodawczak odwrócony • brodawczak pęcherza moczowego • brodawczak pochwy • brodawczak przełyku • brodawczak Schneidera • brodawczak splotu naczyniówkowego • brodawczak sromu • brodawczak sutka • wirus brodawczaka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brodawka ż, brodaweczka ż, brodawkowatość ż
zdrobn. brodawczaczek m
przym. brodawkowy, brodawkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) papilloma
  • hiszpański: (1.1) papiloma m
  • łaciński: (1.1) papilloma n
  • niemiecki: (1.1) Papillom n
  • nowogrecki: (1.1) θήλωμα n
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.