brakarz (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈbrakaʃ], AS: [brakaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) techn. pracownik oceniający jakość wyrobu lub surowca[1]
- (1.2) st.pol. wymieniający pieniądze[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brakarz brakarze dopełniacz brakarza brakarzy / rzad. brakarzów[3] celownik brakarzowi brakarzom biernik brakarza brakarzy / rzad. brakarzów narzędnik brakarzem brakarzami miejscownik brakarzu brakarzach wołacz brakarzu brakarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) braczarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brakowanie n
- forma żeńska brakarka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) бракаўшчык m
- źródła:
- ↑
Hasło „brakarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 126.
- ↑ Hasło „brakarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.