bogaczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɔˈɡaʧ̑ka], AS: [bogačka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta bardzo bogata
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bogaczka bogaczki dopełniacz bogaczki bogaczek celownik bogaczce bogaczkom biernik bogaczkę bogaczki narzędnik bogaczką bogaczkami miejscownik bogaczce bogaczkach wołacz bogaczko bogaczki - przykłady:
- (1.1) Ta bogaczka jest tak obwieszona złotem, że ledwo je potrafi unieść.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) krezuska
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- zob. bogacz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) forma żeńska od: bogacz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bogacz
- białoruski: (1.1) багачка ż, багатырка ż
- bułgarski: (1.1) богаташка ż
- rosyjski: (1.1) богачка ż
- słowacki: (1.1) boháčka ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.