bezwonny (język polski)

wymowa:

IPA: [bɛzˈvɔ̃nːɨ], AS: [bezvõ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemający zapachu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezwonny		bezwonna	bezwonne	bezwonni	bezwonne
dopełniacz	bezwonnego		bezwonnej	bezwonnego	bezwonnych
celownik	bezwonnemu		bezwonnej	bezwonnemu	bezwonnym
biernik	bezwonnego	bezwonny	bezwonną	bezwonne	bezwonnych	bezwonne
narzędnik	bezwonnym		bezwonną	bezwonnym	bezwonnymi
miejscownik	bezwonnym		bezwonnej	bezwonnym	bezwonnych
wołacz	bezwonny		bezwonna	bezwonne	bezwonni	bezwonne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Powietrze jest bezwonną mieszaniną gazów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezwonny gaz

synonimy:

(1.1) bezzapachowy

antonimy:

(1.1) wonny, zapachowy, aromatyczny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezwonność ż

przysł. bezwonnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bez + wonny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) odorless, odourless, scentless
• baskijski: (1.1) usaingabe
• duński: (1.1) lugtfri
• esperanto: (1.1) senodora
• francuski: (1.1) inodore
• niemiecki: (1.1) geruchlos
• norweski (bokmål): (1.1) luktfri
• norweski (nynorsk): (1.1) luktfri
• rosyjski: (1.1) без запаха
• szwedzki: (1.1) luktlös

źródła: