bezbożnica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbɛzbɔʒʲˈɲiʦ̑a], AS: [bezbožʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. dziś pot. lekcew. lub obraź. kobieta negująca istnienie boga lub bogów, występująca przeciw religii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bezbożnica bezbożnice dopełniacz bezbożnicy bezbożnic celownik bezbożnicy bezbożnicom biernik bezbożnicę bezbożnice narzędnik bezbożnicą bezbożnicami miejscownik bezbożnicy bezbożnicach wołacz bezbożnico bezbożnice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezbożnictwo n, bezbożność ż
- forma męska bezbożnik m
- przym. bezbożny
- przysł. bezbożnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bezbożnik
- białoruski: (1.1) бязбожніца ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) бязбожніца ż
- bułgarski: (1.1) безбожница ż
- rosyjski: (1.1) безбожница ż
- ukraiński: (1.1) безбожниця ż
- włoski: (1.1) senzadio ż, atea ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.