bandurzyć (język polski)

chłopiec bandurzy (1.1)

bandurzy się (2.1)

wymowa:

IPA: [bãnˈduʒɨʨ̑], AS: [bãndužyć], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) daw. grać, pobrzękiwać na bandurze^[1]

(1.2) daw. gadać, gwarzyć o rzeczach małej wagi i niemądrych^[1]

czasownik zwrotny bandurzyć się

(2.1) zbierać się na burzę

odmiana:

^[2] koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		bandurzyć
czas teraźniejszy		bandurzę	bandurzysz	bandurzy	bandurzymy	bandurzycie	bandurzą
czas przeszły	m	bandurzyłem	bandurzyłeś	bandurzył	bandurzyliśmy	bandurzyliście	bandurzyli
	ż	bandurzyłam	bandurzyłaś	bandurzyła	bandurzyłyśmy	bandurzyłyście	bandurzyły
	n	bandurzyłom	bandurzyłoś	bandurzyło
tryb rozkazujący		niech bandurzę	bandurz	niech bandurzy	bandurzmy	bandurzcie	niech bandurzą
pozostałe formy czas przyszły m będę bandurzył, będę bandurzyć będziesz bandurzył, będziesz bandurzyć będzie bandurzył, będzie bandurzyć będziemy bandurzyli, będziemy bandurzyć będziecie bandurzyli, będziecie bandurzyć będą bandurzyli, będą bandurzyć ż będę bandurzyła, będę bandurzyć będziesz bandurzyła, będziesz bandurzyć będzie bandurzyła, będzie bandurzyć będziemy bandurzyły, będziemy bandurzyć będziecie bandurzyły, będziecie bandurzyć będą bandurzyły, będą bandurzyć n będę bandurzyło, będę bandurzyć będziesz bandurzyło, będziesz bandurzyć będzie bandurzyło, będzie bandurzyć czas zaprzeszły m bandurzyłem był bandurzyłeś był bandurzył był bandurzyliśmy byli bandurzyliście byli bandurzyli byli ż bandurzyłam była bandurzyłaś była bandurzyła była bandurzyłyśmy były bandurzyłyście były bandurzyły były n bandurzyłom było bandurzyłoś było bandurzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego bandurzono tryb przypuszczający m bandurzyłbym, byłbym bandurzył bandurzyłbyś, byłbyś bandurzył bandurzyłby, byłby bandurzył bandurzylibyśmy, bylibyśmy bandurzyli bandurzylibyście, bylibyście bandurzyli bandurzyliby, byliby bandurzyli ż bandurzyłabym, byłabym bandurzyła bandurzyłabyś, byłabyś bandurzyła bandurzyłaby, byłaby bandurzyła bandurzyłybyśmy, byłybyśmy bandurzyły bandurzyłybyście, byłybyście bandurzyły bandurzyłyby, byłyby bandurzyły n bandurzyłobym, byłobym bandurzyło bandurzyłobyś, byłobyś bandurzyło bandurzyłoby, byłoby bandurzyło imiesłów przymiotnikowy czynny m bandurzący, niebandurzący ż bandurząca, niebandurząca bandurzące, niebandurzące n bandurzące, niebandurzące imiesłów przymiotnikowy bierny m bandurzony, niebandurzony bandurzeni, niebandurzeni ż bandurzona, niebandurzona bandurzone, niebandurzone n bandurzone, niebandurzone imiesłów przysłówkowy współczesny bandurząc, nie bandurząc rzeczownik odczasownikowy bandurzenie, niebandurzenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandura ż, bandurzysta m, bandurzenie n

przym. bandurowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: