bandura (język polski)
bandura (1.1)
- wymowa:
- IPA: [bãnˈdura], AS: [bãndura], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. ludowy instrument muzyczny przypominający lutnię z długą szyjką; zob. też bandura w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bandura bandury dopełniacz bandury bandur celownik bandurze bandurom biernik bandurę bandury narzędnik bandurą bandurami miejscownik bandurze bandurach wołacz banduro bandury - przykłady:
- (1.1) Dawni bandurzyści, zwłaszcza ukraińscy, deklamowali przy towarzyszeniu bandury rapsody i śpiewali dumy narodowe[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) chordofon szarpany
- hiponimy:
- (1.1) połtawka, czernichiwka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bandurzysta m, bandurzystka ż, bandurzenie n
- zdrobn. bandurka ż
- czas. bandurzyć ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. pandora < łac. pandura < gr. πανδοῦρα (pandura)[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bandura
- białoruski: (1.1) бандура ż
- rosyjski: (1.1) бандура ż
- słowacki: (1.1) bandura ż
- ukraiński: (1.1) бандура ż
- włoski: (1.1) bandura ż
- źródła:
- ↑
Hasło „bandura” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903. - ↑ Hasło „bandura” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
bandura (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /bænˈdurə/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ban•dura
-
- wymowa brytyjska
- znaczenia:
rzeczownik
bandura (język słowacki)
bandura (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. bandura
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bandura bandury dopełniacz bandury bandúr celownik bandure bandurám biernik banduru bandury miejscownik bandure bandury narzędnik bandurou bandurami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bandurista m, banduristka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bandura (język włoski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. bandura
- odmiana:
- (1.1) lp bandura; lm bandure
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- p.łac. pandura < gr. πανδοῦρα
- uwagi:
- alternatywna pisownia: pandura
- (1.1) zobacz też: Indeks: Włoski - Instrumenty muzyczne
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.