auskochen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌkɔxn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) kulin. wygotowywać, wygotować (np. na wywar)

(1.2) wygotowywać, wygotować (np. aby odkazić lub wyczyścić)

(1.3) posp. pejor. knuć, uknuć, wymyślać, wymyślić

(1.4) posp. przemyśleć, rozstrzygać, rozstrzygnąć^[1]

(1.5) austr. przest. gotować, zapewniać obiady^[1][2]

odmiana:

(1.1-5)^[3] auskoch|en (kocht aus), kochte aus, ausgekocht (haben)

przykłady:

(1.5) Wir haben für unsere Erntehelfer ausgekocht → Gotowaliśmy dla naszych pomocników przy żniwach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Knochen / Fleisch / Fett auskochen

(1.2) Instrumente auskochen • Windeln / Wäsche auskochen

(1.3) eine Geschichte auskochen • einen Plan / Streich auskochen

synonimy:

(1.3) ausbrüten, aushecken

(1.4) durchdenken, entscheiden

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Auskochen n, Auskocherei ż

przym. ausgekocht

czas. ausgekocht

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kochen • abkochen • aufkochen • auskochen • einkochen • überkochen • verkochen

źródła: