aufbringen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯fˌbʀɪŋən] IPA: [ˌbʀaχtə ˈaʊ̯f] IPA: [ˈaʊ̯fɡəˌbʀaχt]

​ ​

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) nakładać, nałożyć, pokrywać, pokryć

(1.2) uskładać, wykładać, wyłożyć (np. pieniądze)

(1.3) puszczać, puścić w obieg

(1.4) denerwować, zdenerwować, rozzłościć

(1.5) podburzać, podburzyć

(1.6) pot. (z trudem) otwierać, otworzyć

odmiana:

(1.1-6)^[1] aufbringen (bringt auf), brachte auf, aufgebracht (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Aufbringen n, Aufbringung ż

przym. aufgebracht

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: bringen • anbringen • aufbringen • ausbringen • beibringen • darbringen • einbringen • entgegenbringen • erbringen • herbringen • hervorbringen • hinbringen • mitbringen • nachbringen • überbringen • umbringen • unterbringen • verbringen • vorbringen • zubringen • zurückbringen • zusammenbringen

źródła: