ateńczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [aˈtɛ̃j̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [atẽĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Aten[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ateńczyk ateńczycy dopełniacz ateńczyka ateńczyków celownik ateńczykowi ateńczykom biernik ateńczyka ateńczyków narzędnik ateńczykiem ateńczykami miejscownik ateńczyku ateńczykach wołacz ateńczyku ateńczycy - przykłady:
- (1.1) Ateńczycy wybrali go na burmistrza.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Atena ż, Ateny nmos, Ateńczyk m, Atenka ż, ateneum n
- forma żeńska atenka ż
- przym. ateński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Ateny + -czyk
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2]. Zapis wielką literą dotyczy obywatela starożytnego państwa ateńskiego.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Athenian
- baskijski: (1.1) atenastar
- białoruski: (1.1) афінянін m
- bułgarski: (1.1) атинянин m
- esperanto: (1.1) atenano
- francuski: (1.1) Athénien m
- hiszpański: (1.1) ateniense m
- kataloński: (1.1) atenès m
- niemiecki: (1.1) Athener m
- nowogrecki: (1.1) Αθηναίος m, Αθηνιώτης m
- rosyjski: (1.1) афинянин m
- słowacki: (1.1) Aténčan m
- szwedzki: (1.1) atenare w
- ukraiński: (1.1) афінянин m
- włoski: (1.1) ateniese m
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 14. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.